Psycho-Cybernetics [BOEK REVIEW]

GRONDLEGGER VAN HEDENDAAGSE SELF-HELP

Psycho-Cybernetics

ZELFBEELD

Maxwell Maltz was cosmetisch chirurg. Hij was stomverbaasd toen hij zijn patiënten hun nieuwe, mooie gezichten liet zien en zeiden: “Ik zie geen verschil”, of “ik voel me nog steeds lelijk.” Dr. Maltz kwam met de theorie dat deze patiënten een beeld in hun hoofd hadden, het zelfbeeld, dat moest worden veranderd voordat ze hun fysieke beeld konden accepteren. Nadat ze met patiënten hadden gewerkt om hun zelfbeeld te verbeteren, vonden velen dat ze hun fysieke uiterlijk toch niet hoefden te verbeteren.

Na jaren van onderzoek en ervaring bedacht Dr. Maltz de reden waarom plastische chirurgie de beeldproblemen van mensen niet oploste: plastische chirurgie genas mensen met succes, maar deze mensen hadden nog steeds ‘emotionele littekens’ van hun inaccurate zelfbeeld. Na het coachen van atleten, patiënten, verkopers en vele anderen die geïnteresseerd raakten in zijn bevindingen, kwam hij op het idee om Psycho-Cybernetics te schrijven.

Theatre of the Mind

Volgens Dr. Maltz kan de geest niet echt onderscheid maken tussen feitelijke ervaringen en een synthetische gevisualiseerde ervaring. Als dit het geval is, kun je je prestaties verbeteren door middel van mentale repetitie in, wat hij noemt, de ‘Theatre of the Mind’.

Om nog maar eens te herhalen, Psycho-Cybernetica werd geschreven in 1960. Het was echt zijn tijd vooruit, vooral wanneer Maltz bespreekt hoe verbeeldingskracht de sleutel tot succes is. Als je het jezelf ziet doen, heb je meer kans om te slagen dan wanneer je dat niet doet. Dit is ‘geloof er lang genoeg in en je zult het bereiken’ en ‘fake it till you make it‘ lang voordat het hip was.

Maltz maakt het punt dat je door ervaring je kansen vergroot om succesvol te zijn. Het belangrijkste punt is dat je zenuwstelsel het verschil niet kent tussen een echte ervaring en een ingebeelde ervaring. Met andere woorden, verbeelding kan evenveel succes bieden als de echte ervaring.

NAPOLEON BONAPARTE EN SENECA

Napoleon oefende bijvoorbeeld vele jaren soldaatschap uit voordat hij voet op een slagveld zette. “Hij stelde zich voor dat hij commandant was en tekende kaarten van het eiland Corsica, waarop hij verschillende verdedigingen liet zien en al zijn berekeningen waren met wiskundige precisie gemaakt.”

Seneca, een stoïcijnse filosoof, had 2000j geleden ook reeds bevestigd, waarom visualisatie voor je einddoel belangrijk was met een passage in de “the tranquility of mind”. “Let all your efforts be directed to something, let it keep that end in view. It’s not activity that disturbs people, but false conceptions of things that drive them mad.”

EN ANDERE VERWIJZINGEN…

De wet 29 in de “The 48 Laws of Power”: “Plan helemaal tot het einde” schrijft Robert Greene, “By planning to the end you will not be overwhelmed by circumstances and you will know when to stop. Gently guide fortune and help determine the future by thinking far ahead.” En de 2de “gewoonte” in The 7 Habits of Highly Effective People is: “begin with an end in mind”.

GEEN ACTIE = GEEN PROGRESSIE

Misschien wel het belangrijkste, Psycho-Cybernetica is om het als een handleiding te zien, dus je moet actie ondernemen. Door enkel succes te visualiseren ontketen je niet je volledige potentieel zoals beschreven aan het einde van het boek:

“In tegenstelling tot filosofische geschriften en in tegenstelling tot vele andere self-help boeken benadrukt Psycho-Cybernetica dingen om te doen, niet alleen dingen om over na te denken. Dit is belangrijk, want het is door constructief dingen te doen dat je resultaten behaald.”

Met andere woorden, rondhangen en visualiseren van succes is niet het antwoord, maar het maakt deel uit van een algemeen actieplan dat je naar succes zal leiden. De laatste passage in het boek zegt het allemaal:

“Psycho-Cybernetica kan van weinig waarde zijn als het alleen maar wordt gelezen en vervolgens wordt gedeponeerd op een boekenplank. Maar indien gebruikt met doel, richting en vastberadenheid … kan het ervoor zorgen om de meest bevredigend leven te leiden.”