ROLLERCOASTER RIDE OF LIFE
We kunnen er niet meer aan onderuit. Ons lichaam is meegegaan met de tijd maar qua evolutie is het achtergebleven in de jaren stillekes. We worden alle dagen gewild of ongewild verkracht in ons zijn met prikkels. Een kakofonie van beeld en klank blijft zelfs niet meer achter aan de drempel van ons voordeur maar achtervolgt ons tot in ons bed, heck zelfs tot in onze dromen. En de volgende dag beginnen we gewoon terug waar we het gelaten hebben. Mentaal en lichamelijk kunnen we dit wel allemaal aan lijkt het maar dit is zeker niet waar.Het is net als roken, de schade laat zich niet direct zien maar met de jaren.
Door de overdaad aan prikkels is acute stress een chronische factor geworden waarbij indruk en rust niet meer evenredig is. Velen van ons leven nog steeds met de gedachte dat 8u slapen genoeg is als rust voor de 16u durende rollercoaster ride waarbij de ergste kermis attractie kan gecategoriseerd worden als “-8 jaar” Als men al tijd heeft of überhaupt 8 kan slapen.
O2
Ademen is een sweet spot in dit bestaan. Of beter gezegd DE sweet spot.
In de eerste seconden van het start van ons leven krijgen we meestal een klap op ons poep.
Een pijnprikkel om ons AH stelsel in gang te steken, we happen naar adem. Als we dat moment ontleden kunnen we misschien beter begrijpen hoe belangrijk ademen is en wat voor effect het heeft op onze fysiologie en psychologie.
De pijnprikkel dat toegediend wordt zorgt er voor dat via ons zenuwstelsel ons hersenen bericht worden dat er een verandering is in ons “zijn” Ons lichaam wordt overspoeld met stresshormonen (adrenaline, noradrenaline en cortisol) en ons ademhaling gaat omhoog. Heel deze proces maakt ons fysiek klaar voor de situatie die zich afspeelt.
Elke situatie heeft dus een andere ademhaling om de lichaam te voorzien van de nodige hoeveelheid zuurstof.
SYNCRO
In de tijden dat ons bestaan meer in syncro was met moeder natuur ipv vadertje staat, vereiste overleven meer lichamelijke activiteit en zuurstof. We hadden ook betere zuurstof tot onze beschikking. De levensduur was korter dan nu maar niet omdat we in ongezondere omstandigheden leefden. Neen ons levensduur was korter omdat de geneeskunde nog niet genoeg ontwikkeld was en men vaak stierf aan medische banaliteiten van dezer dagen.
Onze voorouders zouden het hoogst waarschijnlijk een mirakel vinden dat een moeder nu niet sterft tijdens de geboorte. Wat ze au contraire aan een mirakel een onthutsing zouden vinden is dat er vele van zijn kleinkinderen uit het leven stappen door stress gerelateerde aandoeningen zoals burn-out en depressie. Ik durf er zelfs voor te wedden dat men onze grootouders sneller de alfabet zou kunnen aanleren dan uit te leggen wat stress en burn-out is. Ik bedoel zeker niet dat ze toen niet bekend waren met “stress” of” het moeilijk hebben”. Ze hadden toen ook hun “shit to deal with” maar het grootste verschil met nu is dat het evenredig was met hun “rust”. Ze hadden minder prikkels to deal with en het alledaagse leven omvatte meer algemene rust en was gezonder dan nu. Meer natuur, groen, zuurstof, stilte, etc… Na de jacht of de oogst konden ze meer genieten van een zonsondergang in de stilte en konden ze terug in syncro komen met zichzelf en de natuur, het levensenergie om hen heen.
LOOPBACK OF FUCKEDNESS
Ik denk wel niet dat ze beseften wat voor een groot geluk ze hadden met hun omstandigheden. Net zoals wij ook niet beseffen in wat voor een rijkdom en geluk wij eigenlijk leven. We hebben alle rijkdom en comfort in ons bereik maar het lukt ons toch niet om tot ons zinnen te komen. Weet je hoe dit komt? Dit komt omdat we vergeten zijn te ademen. Ja je leest het goed, we zijn vergeten te ademen. Natuurlijk adem je wel. Net zoals je hart klopt, je bloed door je aders stroomt, je haar groeit en je maag je eten aan het verwerken is, zo adem je ook. Onwetend en automatisch, geprogrammeerd. Wat ze vroeger ook onbewust deden maar meer een voordeel en ontspanning was door de omgeving waarin ze leefden en de toestand waarin ze verkeerden, is voor ons net zo onbewust en geprogrammeerd maar met één cruciaal verschil ; bij ons is het niet meer even gezond en ontspannend. Kijk, vroeger hadden ze minder stress prikkels en meer zuurstof per adem dat ze namen. Dit door de luchtkwaliteit. Tegenwoordig hebben we meer stress en minder zuurstof per adem dat we nemen. Hierdoor ademen we korter en sneller waardoor ons lichaam denkt dat we in stress zitten ook al is het niet zo. De everyday shitload stress die we sowieso meemaken niet bijgerekend natuurlijk. Zie je de “loopback of fuckedness”? Ons amygdala maakt overuren. We leven in een constante “fight or flight” modus.
TOOLS
Ik zou ik niet zijn moest ik je geen uitweg bieden uit deze ” loopback of fuckedness”. We moeten dus bewuster ademen om meer zuurstof tot ons te nemen en onze amygdala op de bank te zetten zodanig ons neocortex het eens kan overnemen. Zo worden we relaxter en gezonder. Exit loopback of fuckedness, ENTER loopback of greatness. Ik zal je 2 tools geven. Eentje voor acute stress situaties waarbij je hoofd aanvoelt als een spitsuur in Hong Kong traffic. En eentje preventief die je alle dagen dient te herhalen. Zodanig dat je actieve rust kunt genereren in je lichaam en zijn.
1. Acute stress ademhaling
- Adem 4 keer heel diep in en uit waarbij je je diafragma gebruikt, buikademhaling zoals ze zeggen.
- Bij de vierde keer blaas je alles uit en ademt niet meer. Dit hou je 4 tellen aan.
- Na de 4 tellen haal je heel diep adem (diafragma) en dit hou je 10 tot 15 tellen aan.
- Blaas nu weer alles uit , adem terug gewoon en geniet van het gevoel dat over je heen valt…
2. Dagelijkse stress preventie ademhaling
Dit is een techniek die ik geleerd heb van Wim Hof, een gekke Nederlander met uitzonderlijke prestaties die achteraf toch niet zo gek bleek te zijn. Op You Tube kan je gedetailleerde filmkes vinden van hoe het precies toe te passen. De man heeft ook een eigen website en app waarbij je stap per stap begeleid wordt. Ik gebruik zijn techniek meestal als intro op mijn meditatie. Er is wel één punt dat ik je aandacht wil op vestigen. Doe dit alle dagen op hetzelfde tijdstip en dit ’s morgens net na het ontwaken. Geloof me dat je dag anders start als je de shit van de dag ervoor waarmee je wakker wordt minder “zwaar” ervaart.
- Maak het je gemakkelijk, zitten of liggen aan u de keus.
- Adem 30 keer diep in en uit en dit alweer diafragma ademhalingen. Bij het uitademen blaas je niet uit maar laat je je adem gewoon los.
- -Na de 30ste keer blaas je alles uit en hou je je adem in waarmee ik wil zeggen dat je niet ademt. Hou je rustig, concentreer je op jezelf en hou dit vol tot je niet meer kunt.
- Haal nu heel diep adem (diafragma) .Hou dit 15 tellen aan en blaas alles uit.
- Herhaal deze sequentie 3 keer en bedank me later..
Het is wel van hoogst belang zoals ik al zei dat je van de tweede techniek een routine maakt en dit ALLE dagen doet en altijd op dezelfde tijdstip. Moet je OOOO ZOOO vroeg opstaan of whatever, ik denk dat we allemaal wel een kwartier kunnen vrijmaken voor onze fysieke en mentale gezondheid. Je zal een gevoel van hyperventilatie ervaren en wazig worden in je hoofd, tintelingen ervaren in je ledematen. Dit is omdat je lichaam met MEER zuurstof in je bloed te maken krijgt. En dit is net de bedoeling. We halen ons lichaam uit een verzuringsstaat in een alkaline staat.
Na een maand deze technieken toegepast te hebben zal je bij metingen zien dat je cortisol gehalte met 50% zal gedaald zijn ( wetenschappelijk bewezen). Je zal beter met stress om kunnen en zal je algeheel beter voelen. Trust me on it, been there, donne that… Mensen met ernstige adem en hart problemen raad ik wel aan om alvorens hun huisarts te raadplegen. In case of je een NO GO krijgt van je huisarts raad ik aan om te starten met meditatie. Meditatie omvat ook een vorm van ademen maar dit op een rustigere manier.
Voor verdere vragen send me a mail.
Huddle up till next time..