Ons microwave cultuur. 5 min en we hebben een gerecht. Lekker? Wat men lekker kunt noemen. Misschien omdat het snel is? Ooit al eens een stoofpotje gemaakt? Is meestal lekkerder de dag erna. Smaken met elkaar vermengen en ” voller” laten worden vraagt tijd… Slowcooker : minimum 4u..dat is pas lekker.
We leven enorm druk dezer tijden. Het bewustzijn dat we zo graag God noemen is zich in een tempo aan het ontwikkelen en wij zijn daar voorlopig de laatste stadium of evolution suprême van. God weet wat de volgende stap gaat zijn. We staan op ontploffen.
Ritme is heel belangrijk in ons leven. Net zoals ontwikkeling. Het is een sleutel tot evenwichtig succes. Steady state dopamine beats coke zou je kunnen zeggen.
Maar we leven al buiten ons ritme. Een relatie dat niet in je ritme past. Ongeschikt werk. Vrienden die niet harmonieus zijn met jou ECHTE zijn…wat dan?
Dan is het storm…om weer ritmisch te kunnen zijn met jezelf.
Vernieling en chaos.
Explosie en implosie…
Wat dan…?
We moeten die uitzitten.
Één voor één, stap voor stap, ongehaast.
De schaapsvacht en het ontdoen ervan is een verantwoordelijkheid.
De verantwoordelijkheid van jouw ritme.
Deal with it.
Ondertussen een grote welgemeende middelvinger op naar de “self improvement fuck ups” van dezer tijden met hun one size fits all instagram cultuur… INSTA?….bitch please…
De persoonlijke ritme wordt vermoord, want het brengt niets op. Fluss beybie, daar draait het om. Groots moet het zijn, GROOTS volgens anderen en instant en gehaast.
Prikkels, hoe meer hoe beter…, we zijn maar pas iemand als we onszelf niet zijn…verdrinkend in een misselijkmakende mix tegen ons eigen neurobiologie.
Maar vele kleintjes bij elkaar maken pas GROOT….hoe gewoon en klein het ook lijkt.
Verandering om GROOT te zijn? Begin dan klein, zoals de schildpad die de haas overwon. Met kleine stapjes maar consistent…volgens een eigen ritme… Vergeet Rome, bouw aan jezelf, stap voor stap.
Jouw voeding.
Jouw ochtend routine, als je er al één hebt.
Jouw training.
Jouw werk.
Jouw relatie.
Wat dan ook, uiteindelijk jouw dagelijkse gewoonheid.
Zijn…gewoon jezelf zijn.
De paradox van ritme : hoe harmonieus het is hoe dissonant het kan lijken. Dissonant tot wie we dachten te zijn maar harmonieus tot wie we echt zijn.
De paradox van ritme : klein en gewoon maar uiteindelijk GROOT en fantastisch.
Kijk enkel naar je eigen spiegelbeeld elke dag. En probeer elke dag een betere versie te worden van jezelf, ENKEL en alleen van JEZELF.
Het leven is geen sprint, geen GO HARD GO HOME. Het leven is een harmonie.
Wrijving is een must zelfs in harmonie.
Maar niet altijd.
Geïnspireerd raken door anderen, daar is niets mis mee.
Creëer wrijving maar kijk naar jezelf rekening houdend met jezelf… Wees eerlijk met je ritme, met wie JIJ bent en breng daar kleine veranderingen in…en aanschouw hoe groot je eigenlijk bent.
Schaapsvacht is voor slachtoffers, zeker als we eens eindelijk beseffen welke wolf we eronder te niet doet door niet eerlijk te zijn van wie we zijn. Want dat is wat nodig is om ritme te vinden. Je kwetsbaarheid aanvaarden. Je tekorten aanvaarden. All of you aanvaarden. Eerlijk zijn.
Enkel zo kan men ritme vinden in het leven…enkel zo kan je, je eigen onbevreesde wolf zijn…
Peace…