Mijn vrouwke zei me ooit eens in een gesprek : In al je veranderlijkheid ben je onveranderlijk. Heel paradoxaal…Veranderen is al heel paradoxaal en de uitspraak nog meer.
Een ontleding:
Veranderen…Ver / Anderen.
Ver : afstand
Ander : wat jij niet bent
Dus afstand nemen van wie jij bent.
Wat dan ook zijn, maar niet jij zijn…
Waar dan ook zijn maar niet zijn waar jij bent.
Het tegenovergestelde van Ander: Ik.
Etymologisch gezien zou het tot de Proto Indo Europese talengroep behoren waarvan Engels ook deel uitmaakt en dan spreken we over “I”.
Wordt “aai” uitgesproken.
Oog.
Eye in het engels.
Wordt ook “aai” uitgesproken…
Dus ook oog.
“I” behoort dus ook tot de Sanskriet famillie en dan spreken we over “Aham”
Aham (अहं) betekent het grote “ik” – het bewustzijn dat niet verlaten kan worden omdat het constant, onvermijdelijk en altijd aanwezig is.
We zijn dus een waarneming: “I” 《aai》
We zijn een waarneming die denkt alleen te zijn. Maar eigenlijk zijn we een waarneming van het groter geheel, het bewustzijn dat constant is en niet verlaten kan worden. Want een oog op zichzelf heeft geen nut zonder het geheel van het lichaam.
We zijn eigenlijk in ontwikkeling vanaf onze geboorte maar dit wordt thans anders beschreven. Als men een baby twee weken niet ziet wordt er gezegd: “Goh die is veranderd zeg”.
Alsof we een espresso machine zijn, ingeleverd voor een nieuwe. Zelf een specifieke model van een auto verandert niet. Het ontwikkelt zich binnenin de stroomlijnen waarmee het getypeerd wordt. Kijk naar de Porsche 911 series.
Ik heb ook nog nooit iemand gezien die anders zag dan hij al zag…
Elke object of situatie in zicht is ten allen tijde onveranderlijk.
De opvatting over de situatie of object kan ontwikkeld of bewuster beleefd of gezien worden maar nooit anders. Zelfs als jij “ver-ander-t“.
“Papa, laten we weggaan, please laten we weggaan”
zei young master Bruce Wayne heel onrustig toen hij met zijn angst geconfronteerd werd in de theater.
Vleermuizen waren zijn grootste angst.
En zo tekende hij voor de grote “verandering” in zijn leven.
De moord op zijn vader en moeder.
Een trauma…
En dat is verandering,
Soms vrijwillig…
Meestal onvrijwillig…
Maar in beide gevallen traumatisch, want het duwt ons “ver” weg van wie we “anders” zijn.
Gekweld zwierf hij jarenlang rond. Hij kon geen “zin” vinden in zijn verandering. Gedreven door haat en wraak ontwikkelde hij zichzelf echter uiteindelijk wel tot Batman. Om dan te beseffen dat Bruce Wayne meer een theater was die hij speelde, want Batman was wie hij echt was…zijn zin van bestaan, zijn “betekenis” in het leven. De moord op zijn ouders was een verandering maar Batman was een ontwikkeling. Er was niets veranderd aan de situatie. De moord bleef zoals het was maar zijn bewustzijn ivm de moord ontwikkelde zich van zinloze haat naar een bewustere kijk en omgang. Hij bleef niet veranderd in “wat hebben ze mij hier aangedaan” maar ontwikkelde zichzelf tot “wat doe ik hiermee”. Bruce nam zijn verantwoordelijkheid op en omarmde de duisternis die een schaduw geworpen had op zijn kindertijd, de duisternis die hem veranderde in zijn ontwikkeling als kind. Hij ontwikkelde in zijn verandering.
Dat is wat mijn vrouwke bedoelde. Als we onszelf niet ontwikkelen vanuit onze “verandering”,
als we onze “verandering” niet omarmen blijven we in een zoektocht….onrustig. Met de vinger wijzend maar immer op zoektocht. Nergens lijk je te passen en je probeert keer op keer te “veranderen”.
Grimmiger…
Niet beseffend dat er geen nood is aan “veranderen”.
Neen, jij moet niet worden wat jij niet bent.
Jij bent ok, altijd al geweest.
Jij hebt enkel nood aan ontwikkeling.
Je wikkelt af.
Je sluit vrede met wie je bent, wat er ook gebeurd is…radicale acceptatie.
Want heb je een andere optie?
Of ga je zelfmoord plegen door je “aai” uit te steken?
Hoelang ga je, jezelf nog blijven ontkennen?
Het is waar;
Ik ben nooit veranderd in al mijn veranderlijkheid.
Omdat ik mezelf nooit ontwikkeld had in mijn “anders” zijn…
Aanvaard wie je bent, zoek je ritme en word de beste versie van jezelf…
Prettige feesten…peace…